Як сӯрохи кушода касеро девона мекунад. Вақте ки ин навда ба нафаскашии накҳати он ва лаззат бурдан аз таъми он ҷалб карда мешавад, вақте ки зан худаш зид нест, ки сиҳат кунад - қатъ кардан ғайриимкон аст. Ва хоҳиш дар чашмонаш водор мекунад, ки то ҳадди имкон ба ӯ ғарқ шавад. Чӣ тавр шумо метавонед ба васвасаи даруни вай муқобилат кунед? Чй харом — бо ангуштонаш шарбатро молида, чашидааст. Ва ба вай маъқул аст.
Ҷавонзани хеле муассир, аммо он татуажои аҷибе дар шикамаш чист - таппонча? Ин чӣ маъно дорад? Ман ҷӯробҳои пойҳои ӯро мефаҳмам - як намуди вақтхушии ғазабнок, ба мисли он ки на бараҳна. Аммо чаро пошнаи баланд дар бистар? Як ишораи дури садо-масо? Аммо дар ин навор нишоне аз он нест! Шояд актёрон каме ошуфта бошанд, чархи пештара бо ин услуб ба навор гирифта шуда буду аз образ тамоман берун набаромадааст?
Акнун ман фаҳмидам, ки калимаи ДИК чӣ маъно дорад! Духтар сурохиро дар дасташ санчид ва сурохи аз оринч то даст буд. Аҷибтарин чиз ин буд, ки негр тавонист дики худро тақрибан ба тамоми роҳ ба кисаи вай тела диҳад. Духтар ба таври ҳайратангез чандир баромад ва бо негр дар мавқеъҳои гуногуни экзотикӣ алоқаи ҷинсӣ мекард. Умуман бачаи сиёҳпӯст малламуйро ба пуррагӣ шикофт, аммо онҳо ба ӯ нишон надоданд, ки чӣ тавр омаданаш.
Ман мехоҳам, ки