Албатта, майор дигар намедонад, ки чи тавр писа-шашро писанд оварад — вай ин-чунин дошту вай. Акнун вай ба назди ронанда меравад. Танҳо вай нисбат ба ӯ чизе ҳис намекунад, бинобар ин ӯро ҳамчун фаллуси озод истифода мебарад. Аммо ӯ харкурраеро ба вай сахт зад, то ҳатто барои қисми барои ӯ пешбинишуда ба даст орад. Бигзор даҳони вай ҳамчун харкуррае хидмат кунад, ки ба поён равад!
Хуб омода хонум барои алоқаи ҷинсӣ, вале трахается вай гуна дилгиркунанда ва рангин! Акаллан вайро мемакид ё дар охир ба дахонаш равад! Ё ҳадди ақалл ӯро чаппа карда, бори дуюм мезад!